Canım Kendim,

Hayatın olağan hızında yalın ayak koşmaya çalışırken ayağına batan dikenlere rağmen yılmadan ilerlemeye çalıştın. Defalarca aynı yerden yaralar aldın. Her düştüğünde daha güçlü kalkmasını öğrendin. Olur olmadık zamanlarda yokladı seni yaraların, alıştın. Varlığıyla mutlu olduğun insanların yokluğu ile sınandın. Yokluklarında daha mutlu olduğunu gördün. Gidişlerine anlam bile bulamazken affetmeyi öğrendin. Canım kendim, önce kendini affet! Dibe vurdum diye korkmak yerine, suyun yüzüne çıktığında nefes almanın kıymetini anla.

Yolculuğun boyunca öğrendiğin her ders seni daha da olgunlaştırdı. Şimdi geçmişin izlerini kaşıyacak olan bu kitap, hayatın anlamını ve güzelliğini keşfetmen için içsel bir yolculuğun sayfalarına seni davet ediyor. Canım kendim, yenildiğin noktadan düşersin kâinat curcunasına. Yenilgilerinden korkma. Geleceğe umutla bakıp yeni maceralara cesaretle adım at. Onca bitenlere, gidenlere ve yitenlere inat nice başarılarının mutluluklara gebe olduğunu unutma. Hayatını kendi ellerinle dokurken başlarının izi olma. Canım Kendim; unutma ki her toprakta çiçek açmaz, çiçek açmadığın yerde kendini suçlama.